Lebidoti
Door: Nienke
Blijf op de hoogte en volg Nienke
20 Maart 2008 | Suriname, Paramaribo
Hallo bakra’s!
Afgelopen week heb ik een week stage gelopen in het binnenland en heb het erg leuk gehad. Maandag vertrokken we met een busje richting Afobaka. Het begon goed, want het busje kwam op de Surinaamse half 12, om half 2 dus… 2 uur gewacht! Irritant! Onderweg stopten we ook nog eens duizend keer en hebben al met al nog een uur in Paramaribo gereden omdat overal gestopt moest worden. Onderweg stapten er steeds mensen in en stapten mensen uit, apart! We waren er wel goed flauw van, want zo duurde het natuurlijk ontzettend lang voordat we er waren en pas om 6 uur kwamen we aan in Afobaka, een klein dorpje aan het Brokopondomeer. Vanaf daar gingen we in een bootje richting Lebidoti. We stapten het busje nog niet uit of het begon uiteraard ontzettend hard te regenen. We waren toch al goed gemutst dus dat kon er ook nog wel bij. We hebben 2 uur in de regen over het Brokopondomeer gevaren. Je kunt begrijpen dat er bij ons niet bepaald een lachje van onze gezichten af kon! Ik had ook geen poncho bij me, dus heb 2 uur met een vuilniszak aan, die aan alle kanten doorlekte, op dat bootje zonder afdak gezeten…
Maar de eindbestemming maakte alles weer goed. We sliepen op het Toekoenarie eiland, vlak voor het dorp Lebidoti. We hadden het hele eiland voor ons alleen en sliepen in een houten hutje met een palmboombladeren dak, zag er erg mooi uit! Alwin zorgde daar voor ons, het eiland was van hem. Toen we daar ’s avonds zaten kwamen er ineens 2 parende slangen in elkaar gewikkeld uit het dak zetten! IEKS!!! Maar het was wel een mooi gezicht. Helemaal IEKS was het toen 1 slang ineens op tafel viel vanuit het dak!
Dinsdag
De volgende dag moesten we om half 8 op de school in Lebidoti zijn. Dit was nog geen 5 minuten varen vanaf het eiland. Met z’n allen in een korjaal vaarden we dus naar school. Erg leuk! We werden daar door de directeur ontvangen en we gingen even kort de klassen bij langs. De klassen bestonden allemaal uit meer dan 40 leerlingen per klas, de grootste klas had 62 kinderen in 1 lokaal! Echt veel! De school had geen kleutergroep, want daar was geen leerkracht voor dus dan blijven de kleuters gewoon thuis. Erg zonde, want er staan gewoon 2 lokalen leeg, maar ze hebben niet genoeg leerkrachten om de groepen te splitsen. In Suriname ben je eigenlijk verplicht om 2 tot 3 jaar in het binnenland te werken, omdat daar een leerkrachten tekort is, maar de meesten willen dit niet en daarom blijft het tekort bestaan. Ook wel logisch dat ze dat niet willen, want als je Paramaribo gewent bent is dit echt super saai! In het dorpje is verder niets te beleven, geen restaurantje, geen internet mogelijkheden, je leeft heel geïsoleerd.
Doordat de kleuterlokalen vrij waren, konden wij die dag wel de groepen splitsen en kregen wij in 2 groepen de helft van de klas met 62 kinderen, groep 4, en de helft van groep 3 die 46 kinderen had. Maar de kinderen verstonden ons helemaal niet! Ze spreken thuis Saramacaans en leren voor het eerst Nederlands, dus ze hebben echt geen flauw idee wat je zegt. Erg lastig dus! Hierdoor was lesgeven eigenlijk niet te doen. Uit pure wanhoop gingen we maar met ze liedjes zingen en door de klas sjouwen op het liedje Toemba, dit vonden ze leuk en waren hierdoor niet meer vervelend.
’s Middags na school zijn we nog even door het dorpje gelopen. De mensen wonen allemaal in hutjes, best primitief. Ze wassen zich in het Brokopondomeer, ook hun kleren en de afwas wordt allemaal in het meer gedaan. De mensen leven niet erg hygiënisch. Sommige kinderen stonken op school ook best, een vreemde zure lucht, bah! De mensen zijn niet allemaal even gesteld op ‘pottenkijkers’ en soms werden we ook wel weg gekeken.
’s Avonds zijn we naar de plaatselijke disco geweest. Stel je er niet teveel van voor, het was een soort open hut met 2 gigantische muziekboxen aan die het hele dorp wakker hielden, terwijl wij de enige gasten waren. Na even gezellig gezeten te hebben, gingen we weer in het bootje terug naar het eiland.
Die nacht heb ik echt een HEL nacht gehad! Ik werd na 2 uur wakker en voelde allemaal zand in m’n bed. Het was donker en ik kon niet zo goed zien wat het was. Gaandeweg de nacht viel er steeds meer zand naar beneden en bewoog het ook wat in m’n bed. Ik heb de hele nacht niet kunnen slapen, maar kon ook niet bedenken wat het nou was. Gewoon blijven liggen dan maar dacht ik. Toen ik ’s ochtends ‘wakker’ werd en het licht ging aan brak de hel pas echt los! Mijn hele bed was bezaaid met houtstukjes, waarvan ik dacht dat het zand was, tussen die houtstukjes liepen allemaal houtluizen en de larven ervan! Die larven hadden zich in mijn huid, als een soort teek, vast gemaakt. ZO VIES!!!!!! Op mijn klamboe was het een drukte van jewelste met al die larven, maar er waren ook veel door de klamboe heen gekomen. Ik wist niet hoe ik het had! Ik had ook gedacht dat het de hele nacht regende, maar dat was het geluid van de houtluizen en de larven die in de palmbladeren van het dak aan het bewegen waren. Eerst heb ik al die larven uit m’n armen en benen geplukt en toen ben ik maar gaan douchen om de rest uit m’n haar te spoelen! Echt te vies voor woorden dit!!!!!
Woensdag
De volgende dag gingen we naar de dependance van de school in Bakoe. Vanaf Lebidoti gingen we met de schoolboot naar dat gedeelte van de school toe. De dependance was een barak met 3 klassen, de 3 laagste klassen zaten daar en de groepen waren ook heel klein, maximaal 20 kinderen. Wij begrepen niet helemaal waarom ze dat niet gaan verdelen met de kinderen van de grote school in Lebidoti, maar ja. Op de school in Lebidoti was het heel druk, omdat de klassen zo groot waren, maar hier was het heerlijk rustig en werd ook beter les gegeven. Wel vreemd was dat er geen wc was en de kinderen en leerkrachten moeten dan in de bosjes plassen. Apart! Dit is een gewoonte uit het dorp, want daar hebben ze in de hutjes ook geen wc en plassen ze buiten, poepen doen ze dan vast in een emmer ofzo.
Maar ook hier in Bakoe verstonden de kinderen ons heel slecht.
We hadden na het houtluizen incident een nieuwe hut gekregen dus ik heb die nacht echt heerlijk kunnen slapen! Al moest ik wel eerst een reuze groene sprinkhaan van mijn klamboe af halen voordat ik kon gaan slapen. Het is toch wat met mij en de beestjes!
Donderdag
Donderdag zijn Christine en ik naar de school op Lebidoti geweest en Floortje, Leonoor en Laurine naar de dependance in Bakoe. De directeur had evaluatiegesprekken met de leerkrachten en hierdoor kregen we elke keer een andere klas om les aan te geven dit was wel leuk. We moesten les geven aan de groepen 5, 6 en 7 en deze kinderen verstonden je wel, dit maakte het wel leuker. ’s Middags kwam er een groep uit Nederland en België met vertellers en muziekanten. Zij gingen verhalen vertellen, zingen en muziek maken met de kinderen van de school. De kinderen vonden dit erg leuk, ze hebben niet vaak leuke dingen van school uit, dus dit was voor hen echt de belevenis van het jaar. Leuk initiatief dus. De groep sliep ook 1 nacht op het Toekoenarie eiland, dus moesten we het eiland voor 1 nachtjes delen met anderen. Het was een leuke groep met mannen en vrouwen en ’s avonds hebben we nog even gezellig samen nageborreld.
Vrijdag
Na 3 dagen op de school te zijn geweest vonden wij dat we wel een goed genoege indruk hadden gekregen van hoe het er daar aan toe ging en hadden we besloten om niet te gaan. Lekker uitslapen dus. We hadden wel nog met de directeur afgesproken om een afsluitend gesprek te hebben. We zijn tot de conclusie gekomen dat het echt heel anders is in het binnenland en dat komt puur doordat de kinderen hier weinig van de Nederlandse taal mee krijgen en er een tekort aan leerkrachten is waardoor er te grote klassen ontstaan. In Paramaribo gebeurt veel in het Nederlands, maar in Lebidoti krijgen ze weinig Nederlandse invloeden mee doordat er niet echt reclameborden zijn en weinig tot geen tv wordt gekeken, dus gaat het leren ook moeizamer. We hebben verslagen gelezen van kinderen uit groep 7 die echt te bar en boos waren voor die leeftijdsgroep, zoveel fouten! Voorbeeld: Ik woont op Lebidoti en ik doedt. Er zaten ook kinderen van 16 in groep 8, dat wil ook al wel wat zeggen.
Die dag was het super mooi weer en hebben we heerlijk gezonnebaad en gezwommen op het eiland. Eind van de middag zijn we nog op Piranha’s gaan vissen. Dit was erg leuk, we hebben 4 Piranha’s gevangen. Ik had helaas niet beet. Maar dit was wel erg leuk.
’s Avonds hebben zijn we nog wat wezen drinken in het dorp met de boscreolen. We kwamen daar met wat jongens aan de praat die heel pienter waren en graag wilden gaan studeren, maar zij hebben niet het geld en de mogelijkheid om dat te gaan doen. Vond ik wel sneu voor ze, want ze wilden zo graag meer leren en zouden het ook wel kunnen!
Zaterdag
Zaterdagochtend gingen we weer in het bootje terug naar Afobaka om daar weer met de bus naar Paramaribo te gaan. Uiteraard kwam de boot niet om de Nederlandse 8 uur, maar op de Surinaamse 8 uur, 9 uur dus, dus een uur te laat! Maar het was mooi weer en we hebben heerlijk kunnen bruinbakken op het bootje. Het Brokopondomeer is een stuwmeer en hierdoor steken er nog allemaal stammen bomen boven het water uit. Is wel een bijzonder gezicht.
Na deze binnenlandstage was ik maandag weer erg blij met mijn eigen klasje in Paramaribo. Ze verstonden me allemaal en ik kon tenminste wat met ze doen! Ik ben wel blij dat ik deze week binnenlandstage heb gedaan, want ik waardeer het onderwijs in Paramaribo wel meer. Ik weet nu dat het onderwijs, in het binnenland dus, nog veel anders kan zijn en dat ik het hier nog getroffen heb, ook al zijn de kinderen vaak vervelend en agressief.
Ik heb hele leuke dingen voor de boeg voor de komende weken. Ik heb nu tot 7 april 2,5 week vakantie. Heerlijk! Komende maandag ga ik met Christine, Reina en Laurine een 4-daagse trip maken naar de Ralleighvallen. We gaan dan met een vliegtuigje heen en gaan daar veel dingen bekijken.
De week erop, 29 maart, dan kom Fernand 2 weken langs hier in Suriname, erg veel zin in natuurlijk! We gaan dan samen met Leonoor en Laurine en hun vriendjes ook een gave 4-daagse trip maken. We gaan dan met een vliegtuigje naar Boven Suriname en gaan daar met een boot naar verschillende dorpjes en slapen dan 3 nachten op verschillende plekken.
Heb erg veel zin in de komende tijd, gaat vast leuk worden allemaal! Joehoe!!
Nou dit was een heel verhaal... Zal het de volgende keer iets korter proberen te doen! Haha!
Bigi brasa Nienke
Afgelopen week heb ik een week stage gelopen in het binnenland en heb het erg leuk gehad. Maandag vertrokken we met een busje richting Afobaka. Het begon goed, want het busje kwam op de Surinaamse half 12, om half 2 dus… 2 uur gewacht! Irritant! Onderweg stopten we ook nog eens duizend keer en hebben al met al nog een uur in Paramaribo gereden omdat overal gestopt moest worden. Onderweg stapten er steeds mensen in en stapten mensen uit, apart! We waren er wel goed flauw van, want zo duurde het natuurlijk ontzettend lang voordat we er waren en pas om 6 uur kwamen we aan in Afobaka, een klein dorpje aan het Brokopondomeer. Vanaf daar gingen we in een bootje richting Lebidoti. We stapten het busje nog niet uit of het begon uiteraard ontzettend hard te regenen. We waren toch al goed gemutst dus dat kon er ook nog wel bij. We hebben 2 uur in de regen over het Brokopondomeer gevaren. Je kunt begrijpen dat er bij ons niet bepaald een lachje van onze gezichten af kon! Ik had ook geen poncho bij me, dus heb 2 uur met een vuilniszak aan, die aan alle kanten doorlekte, op dat bootje zonder afdak gezeten…
Maar de eindbestemming maakte alles weer goed. We sliepen op het Toekoenarie eiland, vlak voor het dorp Lebidoti. We hadden het hele eiland voor ons alleen en sliepen in een houten hutje met een palmboombladeren dak, zag er erg mooi uit! Alwin zorgde daar voor ons, het eiland was van hem. Toen we daar ’s avonds zaten kwamen er ineens 2 parende slangen in elkaar gewikkeld uit het dak zetten! IEKS!!! Maar het was wel een mooi gezicht. Helemaal IEKS was het toen 1 slang ineens op tafel viel vanuit het dak!
Dinsdag
De volgende dag moesten we om half 8 op de school in Lebidoti zijn. Dit was nog geen 5 minuten varen vanaf het eiland. Met z’n allen in een korjaal vaarden we dus naar school. Erg leuk! We werden daar door de directeur ontvangen en we gingen even kort de klassen bij langs. De klassen bestonden allemaal uit meer dan 40 leerlingen per klas, de grootste klas had 62 kinderen in 1 lokaal! Echt veel! De school had geen kleutergroep, want daar was geen leerkracht voor dus dan blijven de kleuters gewoon thuis. Erg zonde, want er staan gewoon 2 lokalen leeg, maar ze hebben niet genoeg leerkrachten om de groepen te splitsen. In Suriname ben je eigenlijk verplicht om 2 tot 3 jaar in het binnenland te werken, omdat daar een leerkrachten tekort is, maar de meesten willen dit niet en daarom blijft het tekort bestaan. Ook wel logisch dat ze dat niet willen, want als je Paramaribo gewent bent is dit echt super saai! In het dorpje is verder niets te beleven, geen restaurantje, geen internet mogelijkheden, je leeft heel geïsoleerd.
Doordat de kleuterlokalen vrij waren, konden wij die dag wel de groepen splitsen en kregen wij in 2 groepen de helft van de klas met 62 kinderen, groep 4, en de helft van groep 3 die 46 kinderen had. Maar de kinderen verstonden ons helemaal niet! Ze spreken thuis Saramacaans en leren voor het eerst Nederlands, dus ze hebben echt geen flauw idee wat je zegt. Erg lastig dus! Hierdoor was lesgeven eigenlijk niet te doen. Uit pure wanhoop gingen we maar met ze liedjes zingen en door de klas sjouwen op het liedje Toemba, dit vonden ze leuk en waren hierdoor niet meer vervelend.
’s Middags na school zijn we nog even door het dorpje gelopen. De mensen wonen allemaal in hutjes, best primitief. Ze wassen zich in het Brokopondomeer, ook hun kleren en de afwas wordt allemaal in het meer gedaan. De mensen leven niet erg hygiënisch. Sommige kinderen stonken op school ook best, een vreemde zure lucht, bah! De mensen zijn niet allemaal even gesteld op ‘pottenkijkers’ en soms werden we ook wel weg gekeken.
’s Avonds zijn we naar de plaatselijke disco geweest. Stel je er niet teveel van voor, het was een soort open hut met 2 gigantische muziekboxen aan die het hele dorp wakker hielden, terwijl wij de enige gasten waren. Na even gezellig gezeten te hebben, gingen we weer in het bootje terug naar het eiland.
Die nacht heb ik echt een HEL nacht gehad! Ik werd na 2 uur wakker en voelde allemaal zand in m’n bed. Het was donker en ik kon niet zo goed zien wat het was. Gaandeweg de nacht viel er steeds meer zand naar beneden en bewoog het ook wat in m’n bed. Ik heb de hele nacht niet kunnen slapen, maar kon ook niet bedenken wat het nou was. Gewoon blijven liggen dan maar dacht ik. Toen ik ’s ochtends ‘wakker’ werd en het licht ging aan brak de hel pas echt los! Mijn hele bed was bezaaid met houtstukjes, waarvan ik dacht dat het zand was, tussen die houtstukjes liepen allemaal houtluizen en de larven ervan! Die larven hadden zich in mijn huid, als een soort teek, vast gemaakt. ZO VIES!!!!!! Op mijn klamboe was het een drukte van jewelste met al die larven, maar er waren ook veel door de klamboe heen gekomen. Ik wist niet hoe ik het had! Ik had ook gedacht dat het de hele nacht regende, maar dat was het geluid van de houtluizen en de larven die in de palmbladeren van het dak aan het bewegen waren. Eerst heb ik al die larven uit m’n armen en benen geplukt en toen ben ik maar gaan douchen om de rest uit m’n haar te spoelen! Echt te vies voor woorden dit!!!!!
Woensdag
De volgende dag gingen we naar de dependance van de school in Bakoe. Vanaf Lebidoti gingen we met de schoolboot naar dat gedeelte van de school toe. De dependance was een barak met 3 klassen, de 3 laagste klassen zaten daar en de groepen waren ook heel klein, maximaal 20 kinderen. Wij begrepen niet helemaal waarom ze dat niet gaan verdelen met de kinderen van de grote school in Lebidoti, maar ja. Op de school in Lebidoti was het heel druk, omdat de klassen zo groot waren, maar hier was het heerlijk rustig en werd ook beter les gegeven. Wel vreemd was dat er geen wc was en de kinderen en leerkrachten moeten dan in de bosjes plassen. Apart! Dit is een gewoonte uit het dorp, want daar hebben ze in de hutjes ook geen wc en plassen ze buiten, poepen doen ze dan vast in een emmer ofzo.
Maar ook hier in Bakoe verstonden de kinderen ons heel slecht.
We hadden na het houtluizen incident een nieuwe hut gekregen dus ik heb die nacht echt heerlijk kunnen slapen! Al moest ik wel eerst een reuze groene sprinkhaan van mijn klamboe af halen voordat ik kon gaan slapen. Het is toch wat met mij en de beestjes!
Donderdag
Donderdag zijn Christine en ik naar de school op Lebidoti geweest en Floortje, Leonoor en Laurine naar de dependance in Bakoe. De directeur had evaluatiegesprekken met de leerkrachten en hierdoor kregen we elke keer een andere klas om les aan te geven dit was wel leuk. We moesten les geven aan de groepen 5, 6 en 7 en deze kinderen verstonden je wel, dit maakte het wel leuker. ’s Middags kwam er een groep uit Nederland en België met vertellers en muziekanten. Zij gingen verhalen vertellen, zingen en muziek maken met de kinderen van de school. De kinderen vonden dit erg leuk, ze hebben niet vaak leuke dingen van school uit, dus dit was voor hen echt de belevenis van het jaar. Leuk initiatief dus. De groep sliep ook 1 nacht op het Toekoenarie eiland, dus moesten we het eiland voor 1 nachtjes delen met anderen. Het was een leuke groep met mannen en vrouwen en ’s avonds hebben we nog even gezellig samen nageborreld.
Vrijdag
Na 3 dagen op de school te zijn geweest vonden wij dat we wel een goed genoege indruk hadden gekregen van hoe het er daar aan toe ging en hadden we besloten om niet te gaan. Lekker uitslapen dus. We hadden wel nog met de directeur afgesproken om een afsluitend gesprek te hebben. We zijn tot de conclusie gekomen dat het echt heel anders is in het binnenland en dat komt puur doordat de kinderen hier weinig van de Nederlandse taal mee krijgen en er een tekort aan leerkrachten is waardoor er te grote klassen ontstaan. In Paramaribo gebeurt veel in het Nederlands, maar in Lebidoti krijgen ze weinig Nederlandse invloeden mee doordat er niet echt reclameborden zijn en weinig tot geen tv wordt gekeken, dus gaat het leren ook moeizamer. We hebben verslagen gelezen van kinderen uit groep 7 die echt te bar en boos waren voor die leeftijdsgroep, zoveel fouten! Voorbeeld: Ik woont op Lebidoti en ik doedt. Er zaten ook kinderen van 16 in groep 8, dat wil ook al wel wat zeggen.
Die dag was het super mooi weer en hebben we heerlijk gezonnebaad en gezwommen op het eiland. Eind van de middag zijn we nog op Piranha’s gaan vissen. Dit was erg leuk, we hebben 4 Piranha’s gevangen. Ik had helaas niet beet. Maar dit was wel erg leuk.
’s Avonds hebben zijn we nog wat wezen drinken in het dorp met de boscreolen. We kwamen daar met wat jongens aan de praat die heel pienter waren en graag wilden gaan studeren, maar zij hebben niet het geld en de mogelijkheid om dat te gaan doen. Vond ik wel sneu voor ze, want ze wilden zo graag meer leren en zouden het ook wel kunnen!
Zaterdag
Zaterdagochtend gingen we weer in het bootje terug naar Afobaka om daar weer met de bus naar Paramaribo te gaan. Uiteraard kwam de boot niet om de Nederlandse 8 uur, maar op de Surinaamse 8 uur, 9 uur dus, dus een uur te laat! Maar het was mooi weer en we hebben heerlijk kunnen bruinbakken op het bootje. Het Brokopondomeer is een stuwmeer en hierdoor steken er nog allemaal stammen bomen boven het water uit. Is wel een bijzonder gezicht.
Na deze binnenlandstage was ik maandag weer erg blij met mijn eigen klasje in Paramaribo. Ze verstonden me allemaal en ik kon tenminste wat met ze doen! Ik ben wel blij dat ik deze week binnenlandstage heb gedaan, want ik waardeer het onderwijs in Paramaribo wel meer. Ik weet nu dat het onderwijs, in het binnenland dus, nog veel anders kan zijn en dat ik het hier nog getroffen heb, ook al zijn de kinderen vaak vervelend en agressief.
Ik heb hele leuke dingen voor de boeg voor de komende weken. Ik heb nu tot 7 april 2,5 week vakantie. Heerlijk! Komende maandag ga ik met Christine, Reina en Laurine een 4-daagse trip maken naar de Ralleighvallen. We gaan dan met een vliegtuigje heen en gaan daar veel dingen bekijken.
De week erop, 29 maart, dan kom Fernand 2 weken langs hier in Suriname, erg veel zin in natuurlijk! We gaan dan samen met Leonoor en Laurine en hun vriendjes ook een gave 4-daagse trip maken. We gaan dan met een vliegtuigje naar Boven Suriname en gaan daar met een boot naar verschillende dorpjes en slapen dan 3 nachten op verschillende plekken.
Heb erg veel zin in de komende tijd, gaat vast leuk worden allemaal! Joehoe!!
Nou dit was een heel verhaal... Zal het de volgende keer iets korter proberen te doen! Haha!
Bigi brasa Nienke
-
19 Maart 2008 - 23:47
Klasien:
Hoi, hoi lieve Nien,
Wat maak jij daar het een en ander mee zeg........!!!
Ik krijg een hele doorgewinterde dame straks weer terug hier, heb ik wel door!!
Een hele ervaring allemaal, leuk..... (maar niet altijd begrijp ik!!)
Je schrijft mooi...., fijn om je verhalen te lezen!
En, ik vind het zo ontzettend leuk voor je (jullie) dat Fernand naar je toe komt.... helemaal omdat 1 april je verjaardag is en je niet alleen bent dan, want dat is gewoon niet leuk!!!!!
Thuis zullen we er heus wel een borrel op drinken!
Ik hoop dat jullie ook samen een hele fijne tijd hebben verder in Suriname!!!!
Tot gauw maar weer meissie en vooral heel veel liefs van het thuisfront!!
Doei, dikke kus MAMSIE XXXXXXXXXXXXXXXX -
20 Maart 2008 - 09:12
Renate:
Hey Nienke!
Wat allemaal leuke verhalen en foto's!
zo te horen hou je het allemaal makkelijk vol!
ook leuk voor je dat furr die kant op komt..
heel veel succes en plezier nog
en pasmaar op voor die beestjes, echt een onsmakelijk idee!!!
Ik lees en bekijk binnenkort je nieuwe avonturen wel weer!
Groetjes Renate
-
20 Maart 2008 - 09:22
Omke Jan:
Dank voor je felicitatie. Weer een leuk verhaal. Erg beeldend verteld al die ongemakken.
Groeten omke Jan -
20 Maart 2008 - 10:07
Terzah:
Poeh,Poeh je zit niet nie stil daar zeg! En idd,wat maak je veel mee! Tis natuurlijk soms best moeilijk om zo ver weg te zitten!!
Vind tich mooi hoe je t allemaal kunt beschrijven!
Geweldig dat Fernand komt!! Wordt vast erg leuk!
Spreek je snel weer..
Xx
-
20 Maart 2008 - 17:15
Hanneke Visscher:
Je kent me niet , maar ik heb ik januari j.l.een bibliotheek geopend op Lebidoti.WINAWAN.
Ik lees niets daar over in je verhaal. Dat vind ik zo spijtig, want juist die bibliotheek moet de taal- en spreekvaardigheid bevorderen bij de kinderen op Lebidoti en Baku.
Succes met je stages in Suriname. -
21 Maart 2008 - 08:36
Lisetske:
Moi!!!!
Gatver de gatver de gatver!! larven!!ieehhhhhhhhhh!! Ik zit het te lezen en krijg overal kriebel de kriebel, ga zo douchen!! Dat was nou echt niks voor mij geweest ik had het uit geschreeeeeeeeuwd!! Mooie foto's, dit is echt een vreselijk arm dorp. Wat ben ik toch blij met mn spulletjes en wc!! Vooral die school zonder wc, is niks voor mij haha!! Ik heb bewondering voor je, deze week zou echt niks voor mij zijn!! Beestjes en geen wc....mmmmm....
Hoop dat je je weer lekker voelt in jullie eigen huisje zonder alle vieze dingen!! Veel plezier op de trip straks!!
Kus lisette -
23 Maart 2008 - 18:43
Nienke:
Hoi hoi!
Ik maak hier in Suriname zeker een heleboel mee! Erg leuk! Hierdoor vliegt de tijd echt voorbij!
Van de bibliotheek in Lebidoti wordt nog niet zo heel veel gebruik van gemaakt, omdat de leerkrachten niet goed weten hoe ze het moeten aanpakken. Wij zijn wel met de kinderen uit de 6e klas ( groep 8 ) naar de bibliotheek geweest en merkten dat er wel veel aandacht voor de boeken was en dat de kinderen het wel leuk vonden om in de boeken te bladeren. Maar er is nog geen uitleensysteem opgezet en wij vragen ons af wanneer dit gaat gebeuren en hadden het idee dat de leerkrachten het eigenlijk maar een beetje lastig vonden.
Gelukkig was er wel een wc op het eiland waar we sliepen en er was ook 1 wc bij de school in Lebidoti. Alleen in Bakoe was er geen. Maar in Lebidoti plasten alle jongens ook in de bosjes! Jek!
Ik was ook best blij om weer in Paramaribo te zijn, alles schoner en betere voorzieningen. Toch wel een beetje lang leve ietwat meer luxe! Haha!
Liefs Nienke -
27 Maart 2008 - 15:35
Jorrit Pieter Oud:
Ha die Nienke,
Zat ff aan je te denken over wat je allemaal aan het uitspoken bent. Ik moet zeggen: ben onder de indruk. Shit als je ziet hoe ze daar leven, totaal anders. Maar ja... verschil moet er wezen.Heb je blog gelezen wou nog ff zeggen.
Surinamers en tijd, water en vuur.
Dorpje niks te beleven, had je een beachresort verwacht?!?
Jij had je moeten wassen met"Dommelmanszeep"
Houtluis echt nasty, behalve dat het op je armen en benen zat, ook op Furry plekjes lol.
In elk geval nog heel veel plezier, en volg de berichten wel. Groet en een kussie Jorrit -
28 Maart 2008 - 10:45
Opa En Oma:
ben je weer terug uit de rimboe/ heb je ook koppensnellers gezien wat een belevenissen zo,n eind terug in de tijd opa en oma verlangen naar je terugkomst moet je misschien wel een inburgeringscursus volgen ha ha. -
29 Maart 2008 - 19:04
Loes:
Hey meis,
Wat een verhaal zeg! En die larven!!! Ieekkksss!!! Ik had het echt uitgeschreeuwd denk ik! Ik haat ongedierte. Dat je 's nachts nog rustig in je bed kon blijven liggen. En geen licht, vreslijk! Ik denk dat ik iedereen wakker had gemaakt.
Maar op het ongedierte na, is het echt super zo te lezen. En wat een verschil met ons landje hé. Het is daar zo onder ontwikkeld. Ja dan mogen we blij zijn dat we in Nederland wonen. Al die luxe die we hier hebben. ;)
Veel plezier en succes! Bigi brasa Loes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
