Powaka en Bigi Poika trip

Hallo hallo!

Ik heb weer een erg leuk weekend gehad! Donderdagavond weer uit geweest in de Havana Lounge. Vrijdag werden we op school uitgenodigd voor ons afscheid. We werden bedankt voor onze inzet en kregen een certificaat waarop we werden bedankt en een mooie spreuk; ‘iets wat je uit liefde doet, is nooit verkeerd’. We kregen alle drie ook nog een Suriname pennenhouder, erg lief! We hebben gezellig met het team roti gegeten. Woensdag is onze laatste stagedag en we organiseren voor de kinderen van onze klassen de hele dag een sport en speldag. Hiermee sluiten we onze stageperiode af.

Zaterdag waren we door Sibilia uitgenodigd om mee te gaan naar het indianendorp Powaka. Zij was onze kokkin toen we naar de Boven Suriname gingen. We, Christine, Laurine, Leonoor en ik, werden ’s ochtends opgehaald door een busje met enkel een lege laadbak. Nou ja, instappen dan maar, weer een heerlijke Surinaamse manier van jezelf vervoeren. We reden eerst naar Sibilia’s huis om haar daar op te halen. Er werd toen een matras achterin de laadbak gelegd, met haar en een gedeelte van haar familie, vervolgden we daarna onze weg naar Powaka. Eerst gingen we langs het huis van haar dochter, aan de bauxietweg, om daar te lunchen. Na de lunch gingen we het dorp in om naar de kapitein van het dorp te gaan. Het is normaal om je bij hem te melden, je toont hierbij respect en de kapitein bepaalt of jij in het dorp mag zijn en wandelen. Sibilia stelde ons aan hem voor en hebben even gezellig met hem gepraat. Hierna gingen we zwemmen in een kreek in het dorp. Het was een verlengde van de colakreek en had dus hetzelfde helder bruine water. Veel dorpelingen waren daar ook aan het zwemmen, voornamelijk de familie van Sibilia was aanwezig, ze heeft namelijk 9 kinderen en 19 kleinkinderen. Een groot gedeelte van haar familie was aanwezig, dat was gezellig.

Van zondag op maandag ben ik samen met Laurine, Christine en Cindy weer op trip geweest. Het was de bedoeling dat we naar het indianendorp Bigi Poika zouden gaan en otters zouden gaan kijken. Elton Bellami was onze gids. Elton was zelf nog niet zo bekend in dit gebied en dit was ook een beetje een test trip. De weg was erg slecht, het had veel geregend. We moesten eerst over een ontzettend brakke brug heen, maar we hebben het gehaald. Eenmaal over de brug begon het al. Er zaten 8 auto’s vast in de modder en met een quad werden de auto’s uit de modder getrokken. Daarna werden er planken neergelegd en konden wij zonder problemen over dat stuk heen rijden, gelukkig! We konden onze weg vervolgen naar Bigi Poika. We zouden eerst otters gaan kijken in het Boven Coesewijne natuurreservaat. Elton was niet bekend in het savannegebied, dus moesten we in Bigi Poika de weg vragen, in het zand werd de route getekend. Wel spannend als je niet precies weet of het allemaal wel goed gaat! We zijn een paar keer verkeerd gereden, maar uiteindelijk, onder het genot van wat versnaperingen (het was al 12 uur geweest), kwamen we aan bij een natuurpost waar een man zou zijn die ons zou begeleiden naar de boten. Maar… Er was niemand! De post was dicht en niemand te bekennen, voor niets heen gereden dus! Maar de tocht was mooi, dus we waren er niet flauw van. Elton besloot toen om naar Gusterie te gaan om daar te gaan zwemmen. Maar het bordje stond verkeerd, het bordje was bedoeld voor de houtplantage van Gusterie. We kwamen vast te zitten in het mulle zand. De wielen zaten niet vast, maar door de vrachtwagens die er rijden was het middenstuk te hoog voor ons busje en konden we op een gegeven moment geen kant op… Elton besloot te gaan lopen om hulp te gaan halen. Maar we zaten midden op de savanne en in de jungle dus en daar zijn bijna geen dorpjes of mensen die voorbij komen. Om de tijd te doden en onze honger te stillen besloten we een vuurtje te maken en een eitje te gaan bakken, heerlijk! Heel mooi! Na 1,5 uur kwam Elton weer terug, zonder hulp… Die kant op kwam steeds maar niets, na elke bocht weer jungle, dus besloot hij terug te lopen. Dan maar de andere kant op proberen. Die kant had meer succes, na een uur kwam Elton terug met Rika, een indiaan die werkte op een ressort van Gusterie. Fieuw!! Met een schop, kapmes, pannen en pannendeksels hebben we geprobeerd de bus uit te graven. De tijd begon op een gegeven moment wel te dringen, want om kwart over 7 gaat ineens het licht uit en sta je in het pikkedonker! Om 10 over 7 waren we gered, met bladeren en takken onder de banden en duwen kregen we onze bus, eindelijk na 4 uur vast te hebben gezeten, uit het mulle zand! Nou ja, we wilden avontuur, we kregen avontuur! Rika bracht ons naar het ressort van Gusterie. We zouden eerst zelf een kamp om te slapen gaan maken in de jungle, maar het was al te donker daarvoor, dus besloten we om in Gusterie te slapen. We kregen daar een hut waar we onze hangmatten in konden hangen. De mensen daar waren heel vriendelijk en we hebben ’s avonds heerlijk bij het kampvuur gezeten. Rond middernacht gingen we varen op de kreek, dit was echt super mooi! We peddelden heel rustig door het smalle water door de donkere jungle, erg spannend!
De volgende ochtend kwamen de mannen van daar met 2 ontzettend schattige baby zijdeaapjes aan. Ze waren samen even groot als je hand, zo lief! Maar wel zielig dat ze bij hun moeder weg zijn. In de keuken kregen we nog de schrik van ons leven, 2 gigantische vogelspinnen huisden daar, ieks!! Vieze harige beesten zijn dat toch! We zouden ’s middags nog gaan varen op de kreek en gaan wandelen in het dorp Bigi Poika, want dat hadden we nog niet echt gezien, alleen het begin om de weg naar de otters te vragen. Maar helaas regende het echt pijpenstelen de halve dag. Maar we wilden toch nog we even iets doen, dus hop, bikini aan, zwemvest eroverheen en toch varen. Gelukkig klaarde het op toen we op de boot zaten en was het een mooi tochtje over de kreek door de jungle. Het was toen al te laat om ook nog naar Bigi Poika te gaan, dat was wel jammer. Maar we moesten wel voor het donker terug over die slechte weg, want als we weer vast kwamen te zitten en het is donker ben je veel verder van huis. Ook al hebben we geen otter gezien en zijn we niet in Bigi Poika geweest, was het echt een fantastische ongeorganiseerde trip!

Morgenavond vliegen we naar Curaçao! Jeeee!!! Ik heb zo’n zin om heerlijk op een bounty strand te vertoeven! Ik weet dat het nu ook lekker weer is in Nederland, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat jullie bruiner zijn dan ik als ik terug kom! ;)

Bigi brasa Nienke